चरा, तिर्खा, पानी र शहर

– नवराज सुब्बा

तिर्खाले ब्याकुल छु
पानी खान आएको थिएँ
तिम्रो घरमा पर्खे तर
मनको ढोका खोलेनौ
यही घरमा पहिले हामी बस्ने
एउटा ठूलो रुख थियो ढलेछ
हामीले खाने फल थियो झरेछ
पानी खाने पोखरी पनि सबै सुकेछ
लुकामारी गर्ने फूलका पोथ्राहरु थिए
सबै मान्छेका वासस्थान शहर भएछ
तिम्रो घरको छानामा पानीको भण्डार छ
त्यो पानीट्याङ्की भन्दा ठूलो मसित प्यास छ
तर मेरा लागि मरुभूमि भो तिम्रो घर
पाहुना झैं म आगन्तुक चरा
आज यही गीत गाइरहेछु
देखाऊ वसन्त कहाँ छ ।

चीत्कार

चीत्कार- मुक्तकसंग्रह लेखक -नवराज सुब्बा प्रकाशित मिति २०६९ -वाणी प्रकाशन विराटनगर । कवि नवराज सुब्बाको…

न्यू सृष्टि अन्तर्वार्ता

सिर्जनालाई पैसासँग तुलना गर्न सकिंदैन — नवराज सुब्बा, साहित्यकार

पछिल्लो समयमा आएर नेपाली साहित्यका पाठक बढ्दै गएका छन् । पाठकको संख्या बढेसँगै नेपाली साहित्यमा राम्रा कृति पनि धमाधम आइरहेका छन् । नाम चलेका र राम्रो कृति प्रकाशित गर्न प्रकाशकहरुले समेत तँछाडमछाड गर्ने अवस्थाको सिर्जना भएको छ । पाठकको संख्या बढ्नु समग्र नेपाली साहित्यकै लागि खुसीको कुरा भएको अग्रज साहित्यकार नवराज सुब्बा भनाइ छ । तीसको दशकदेखि नेपाली साहित्यमा कलम चलाउन थालेका सुब्बाका हालसम्म जीवन मेरो शब्दकोशमा, बीच बाटोमा ब्यूँझेर, यात्रा आधा शताब्दीको कवितासंग्रह, सहिदलाई सलाम गीतसंग्रह र मनको मझेरी निबन्धसंग्रह प्रकाशित भइसकेका छन् । त्यस्तै देशको माया, लुकेको रहर, अमूल्य जीवन, हामी पहिला नेपाली र दुईवटा भिडियो एल्बम बजारमा आइसकेका छन् । प्रस्तुत छ सुब्बाको साहित्य लेखनका विषयमा केन्द्रित रहेर गरिएको कुराकानीको सार: ( न्यू सृष्टि दैनिकमा प्रकाशित अन्तरर्वार्ताको पूर्ण पाठ Jan 12, 2013)

हाल के लेख्दै हुनुहुन्छ ?

लेख्ने बानी परेपछि नलेखी बस्न नसकिने रहेछ । गीत, कविता, मुक्तक, निबन्ध र अन्य लेखहरु लेखिरहेको छु । लेख्नका लागि अध्ययन पनि उतिकै आवश्यक पर्ने हुन्छ । साहित्य लेखनका साथै फुर्सदको समयमा अरुका कृति, लेख रचना पनि अध्ययन गर्ने गर्दछु । म यो नै लेख्छु भनेर समय छुट्याउँदिन । कहिले कविता लेख्छु, कहिले गीत त कहिले मुक्तक लेख्छु । हालसालको कुरा गर्नुहुन्छ भने बढी मात्रामा मुक्तक नै लेखिरहेको छु ।

यति धेरै विधामा कलम चलाउनुहुन्छ, कुन विधालाई बढी प्राथमिकता दिनुहुन्छ ?

मेरो साहित्य लेखन तीसको देशकदेखि सुरु भएको हो । जुन बेला म साहित्य क्षेत्रमा लागेको थिएँ । त्यतिबेला मैले कवितालाई प्राथमिकतामा राखेको थिएँ । त्यतिबेला खुब कविता लेखियो । धेरै गोष्ठी र कवि सम्मेलनमा जोडतोडले कविता सुनाइयो । दर्शक र श्रोताबाट खुब प्रशंसा पनि पाइयो । पछिल्लो समयको कुरा गर्नुहुन्छ भने मैले खास गरी गीत र कवितालाई प्राथमिकतामा राखेको छु । यो मेरो बाध्यता पनि हो । किन भन्नुहुन्छ भने अन्य विधा लेख्दा बढी समय खर्च हुने भएकाले मैले गीत र मुक्तक लेखनलाई अगाडि बढाएको हुँ । यो विधा छोटो समयमै मनमा उठेका भावनालाई पस्कन सजिलो हुने हुँदा मैले यसलाई प्राथमिकतामा राखेको छु । हुन त यी विधाबाहेक अन्य विधामा कलम चलाउन छोडेको चाहिं होइन । अरु पनि लेखिरहेको छु ।

प्रशंसापत्र

यहाँ सधैं उही
जूनको फेदमा
अँध्यारो चिसो रात
बिछ्याएर बस्ने हामी किरण
खै किन हीरा जस्तो चम्केनौं
बत्तीको फेदमा
अँध्यारो दुर्भाग्य पोखिएका
यत्रतत्र छरिएका हामी छाया
कोही दियोझैं किन सल्केनौं !

आत्मसन्तुष्टीको अनुभूति

जीवनकालमा आफ्नै रचनाले अरु कसैको मन जितेको देख्नु वा सुन्नु पाउनु अथवा अनुभूत गर्न पाउनु भन्दा सुन्दर उपलब्धि अरु केही छैन ।

आजकल हङकङमा राष्ट्रिय गीत गायक सुमित खड्का ‘हामी पहिले नेपाली’ गीति एल्बम हङकङमा बसोबास गर्ने नेपाली माझ सार्वजनिक गर्दै हुनुहुन्छ । हङकङ नपाली महासंघको संयोजनमा उक्त एल्बम हङकङमा पनि सार्वजनिक गरिने र हङकङ नेपाली महासंघको अफिसियल गीत पनि लोकार्पण गर्ने कार्यक्रमहरु तय गरिएका छन् । संगीतकार शक्ति बल्लभ, गायक सुमित खड्का र गीतकार म आज यस घडिमा हामी एकअर्कालाई धन्य ठान्दछौं । गायक खड्काका अनुसार उक्त गीतहरु हङकङका श्रोताहरुले पनि मन पराइएको प्रतिक्रिया मलाई बारम्बार अवगत गराउँदै हुनुहुन्छ र भरखरै पनि च्याटिङबाट अपडेट गराउनु भयो । धन्यवाद ।