श्रद्धाञ्जलि !

हिमाल हेर्दै तिमी
कति खुसी हुन्थ्यौ
तस्बिर टागेर भित्तामा
कत्ति रोमाञ्चित हुन्थ्यौ तिमी
सायद सोच्दथ्यौ होला
म पनि हिमालजस्तै अग्लो हुन पाउँ

बौलाहाको बकबक

देख्दादेख्दै
यो देशमा
जब बहुदल आयो

नेता भकाभक बहुलाए
एकदिन गणतन्त्र पनि आयो
कोही आत्तिए जनता एकाएक मात्तिए
खै के
भन्नु
सबैले मलाई पागल देख्छन्
हा…हा…हा…

कम्लहरी

कम्लहरी

मलाई
माघीसँग डर लाग्छ आमा !
मलाई यो माघमा
तिम्रो न्यानो काख छाडेर
महाजनको घरमा
जान पटक्कै मन छैन !

भोक लाग्नुको अपराधमा
आङ ढाक्न खोज्नुको सजायस्वरूप
जानुपर्‍यो मैले परायाघर

राउटेको मन

राउटेको मन

समयसितै चिप्लिँदै गुड्ने
तिम्रो गाडी
भो मलाई चाहिएन
गति कतै पन्छाएर
हावामा उड्ने
तिम्रो जहाज पनि
भो ! मलाई चाहिएन,

मलाइ
कम्प्युटरमा च्याटिङ गर्दै
भासिनु छैन मुगलानमा