पोखरेलजी नाम जस्तै मधु

  • नवराज सुब्बा

भेट्यो कि हाँस-हाँस उठ्छ गजलकार मधु पोखरेललाई देख्दा । पल्लव साहित्य प्रतिष्ठान चितवनको निम्त्यालु भएर विराटनगरका हामी झण्डै आधादर्जन स्रष्टाहरू गइयो र भेला भइयो नारायणघाट स्थित बृद्धाश्रम सभाकक्षमा । प्रतिष्ठानको वार्षिक समारोह अन्तर्गत सम्मान आदि कार्यक्रम सकिएपछि कविगोष्ठीको आयोजना गरिएको थियो । गजलकार मधु पोखरेलले गजलवाचन गर्न माइकसामु उभिएर बोल्न थालेको केही बेरमै हतारहतार भुइँमा खसेको केही चिज टिप्नुभो । मैले सोचें, वहाँको हातको कुनै वस्तु जस्तै कलम वा कलमको विर्को आदि खसेकोले टिप्नुभएको होला । तर होटलमा फर्के पछि मेरी पत्नी चन्चलाले जब सो घटनाबारे बताइन् तब मात्र  थाहा पाएँ कि त्यसबेला वहाँको दाँत नै पो खसेको रहेछ । पहिले त चन्चलाले पनि मुखबाट सुपारी खसेछ भन्ठानिछन् । तर भुइँबाट हतारहतार टिपेर मधुजीले पैण्टको गोजीमा हालेपछि मात्र दाँत रहेछ भनेर उनले चाल पाइछन् ।
बाफ् रे ! त्यत्रो शभामा सबैसामु उभिएकै बेला खस्नु पर्ने त्यो दाँतले ! त्यसमा पनि जब गजलवाचन गर्ने बेलामा नै खस्नु पर्ने त्यो वनावटी दाँतले ! यसरी मलाई त्यो दाँतसित रिस र मधुजीसँग हाँस उठ्न थाल्यो ।

कुरा गर्दै जाँदा वनावटी दाँतका थुप्रै किस्सा पनि सुनियो । केटी माग्न जाँदा रातीपख हाछिउँ गर्दा खसेको दाँत रातभर बत्ति बालेर खोज्दा पनि नभेटिएको तर सोही दाँत विहानपख कुकुरले चपाउँदै गरेको पाइएको जस्ता किस्सा सुनेपछि मलाई मधुजीको त्यो घटना सम्झेर निकै हाँसो उठ्यो । आज यो घटना भएको झण्डै छ महिना जति भयो होला तर अझै पनि मलाई हाँस उठिरहन्छ गजलकार मधुलाई देख्दा, भेट्दा ।

यो घटनाबारे लेख्न बस्दा म प्रफुल्लित छु तर केवल त्यही एउटा घटनाले मात्र भने होइन । वहाँसँग संगत भएको झण्डै डेढ दशक जति भयो होला तर मैले वहाँ रिसाएको देखेकै छैन । जहिले पनि प्रफुल्ल मुद्रामा म वहाँलाई देख्छु । सधै हाँसिखुशी बस्न रुचाउने, साथीभाई भने पछि हुरुक्कै हुने, रमाइलो गर्न पछि नहट्ने पोखरेलजी वास्तवमा नाम जस्तै मधु हुनुहुन्छ ।

जब वहाँको बोली माइकमा सुनिन्छ तब वहाँको आवाज एउटा कुशल गायकको जस्तो ओजपूर्ण ध्वनिमा गुन्जिन्छ कानमा मात्र हैन मुटुमा प्रतिध्वनित हुनेगरी । लयात्मक गजलवाचनका निम्ति जुन स्वर वहाँले पाउनु भएको छ त्यसको सटिक प्रस्तुती नै वहाँको विशिष्ठता हो, मैले देखेको कुरा ।
यति मात्र होइन वहाँ एउटा राष्ट्रसेवक पनि हुनुहुन्छ । वहाँले मेरो कार्यक्षेत्र जिल्ला जनस्वास्थ्यको प्रशासन शाखा समेत केही वर्षसम्हालिसक्नु भएको छ । जिल्ला विकास समिति मोरङको योजना, अनुगमन तथा प्रशासकीय अधिकृत जस्तो महत्वपूर्ण पदमा वहाँ बहाल रहँदा मैले पनि वहाँसित प्रत्यक्ष सहकार्य गरेको थिएँ । मोरङ जिल्लामा २०६१-६२ सालतिर हामी विराटनगरका सरकारी तथा गैरसरकारी संस्थाहरू, विद्यार्थी, संचारकर्मी, स्वास्थ्यकर्मी लगायत मिलेर भव्य रूपमा सहिद मैदानमा विश्व एड्स दिवस मनाउँथ्यौं । त्यसबेला जिल्ला विकास समितिको एक ज्रिम्मेवार अधिकृतको हैसियतले वहाँले सभाको सन्चालन गर्दा प्रदर्शन गर्नू भएको वहाँको वक्तृत्वकलाले आमसभालाई एकसूत्रमा बाँधेको थियो । समुदायलाई तितरबितर हुन नदिई एकत्रित पारेर सभा सफल बनाउन वहाँको आवाजले ठूलो भूमिका खेलेको थियो, जो म कहिल्यै बिर्सने छैन ।
एकातिर एक राष्ट्रसेवकको जिम्मेवारी बहन गर्नु पर्ने अनि अर्कातिर नेपाली वाङ्मयमा समर्पित रहनु पक्कै पनि चानचुने कुरो होइन । कविता, गजल, निबन्ध लगायतका विधामा जुन सिर्जना र साधना गरिरहनु भएको छ त्यसको म मुक्तकण्ठले प्रशंसा गर्दछु । देशप्रेमयुक्त भावना वहाँका रचनामा प्रसस्त पाइन्छन् । वहाँले चितवनमा वाचन गर्नुभएको गजलको मतलामा पनि राष्ट्रप्रतिको चिन्ता मुखरित भएको छ ।
तिमीले भुल्यौ र पो देश दुख्छ
स्वयं मुस्कुरायौ र पो देश दुख्छ ।
यस अवसरमा म वहाँको उत्तरोत्तर प्रगतिको कामना गर्दछु । अस्तु ।
(संस्मरण)

Similar Posts

  • मेरो सपना

    बि.स. २०४० सालमा पाँचथरको इम्बुङ हेल्थपोष्टको उद्घाटन मेरै कार्यकालमा तत्कालीन गृहमन्त्री श्री पद्मशुन्दर लावतीबाट भएको थियो । लोकसेवा आयोगबाट जनस्वास्थ्य कार्यालय पाँचथर हुँदै इम्बुङ हेल्थपोष्टलाई प्रत्यायोजित अधिकार प्रयोग गरेर त्यसबेला मैले स्थानीय दुईजना युवा भाईहरुलाई कार्यालय सहयोगी (पियन) को रुपमा स्थायी नियुक्ति गरेको थिएँ । नियुक्ति भए बापत उनीहरुले खुशीयालीमा एक एक वोटा भाले… ल्याएर…

  • धन्यवाद तथा आभार प्रकट

    करिव ३४ वर्षको सरकारी सेवाबाट विश्राम लिने प्रतिक्षित समय यसपालि आयो । प्रथमतः स्वास्थ्यको कारण (उच्च रक्तचाप, मधुमेह र हाल थपिएको पाइल्स) को कारण आराम लिनु पर्ने, त्यसका अतिरिक्त २०६४ साल माघमा मैले त्रि.वि.वि.मा दर्ता गरेको पि.एच.डि. शोधकार्य यही २०७१ पौषभित्रमा सम्पन्न गरि डिग्री हाँसिल गर्नु पर्ने अनिवार्यता र अब बाँकी जीवन आफूले धेरै अघि…

  • आप भी चलिए ना !

    नवराज सुब्बा आज विहान प्रातकालीन यात्रामा थिएँ । बाटोभन्दा अलि तल पोखरी डिलमा एकजना धोबी कपडाको भारी सकिनसकी बोकिरहेका थिए । म हिंडिरहेको सडकको अर्को दिशाबाट एकजना बटुवा पनि आइरहेका थिए । हाम्रो भेट हुन त्यस्तै १५/२० कदमको दुरीमा थियो । म हिड्दाहिड्दै अर्थात् मैले हेर्दाहेर्दै उनीहरूले एकआपसमा एकदुई वटा वाक्यहरू आदानप्रदान गरे, तर त्यो…

  • विराटनगरमा एकल प्रस्तुती

     १ फागुन २०६६, विराटनगर, कवि नवराज सुब्बाले रोटरी क्लब अफ विराटनगरमा एकल प्रस्तुती कविता, गीत, गजल र मुक्तक वाचन गर्नुभयो । सोही अवसरमा "देशको माया" एलवमको "नेपाली नेपाली हामी नेपाली" गीतको भिजुयल -श्रव्यदृष्य) पनि प्र

  • तिहार डायरी (फट्याक–फुटुक) नवराज सुब्बा

    “हेलो” मैले मोवाइलमा कल रिसिभ गरें । प्रश्न सोधियो “के छ सिक्टी प्लस ?” मैले पनि जवाफ दिएँ “ओहो सिक्टी प्लस ठिक छ ।” फेरि सवाल सोधियो “अनि के गरिंदै छ नि !” म गाडीमा भएकोले गफ त्यति लम्ब्याउने अवस्थामा थिइन यसैले मैले करिव ५ मिनेटमा बेलिविस्तार लगाउन सकिने मेरो हालखवर दुइटै शब्दले अभिव्यक्त गर्न…

  • जदौ ! मगर्नी मैया (नवराज सुब्बा)

    कृतित्व तथा व्यक्तित्वउपर समीक्षा र समालोचना समय समयमा पत्रपत्रिकामा प्रकाशित हुने गर्छन । पाएसम्म आफूसंग सम्बन्धित ती पत्रपत्रिकाहरू संग्रहित गरेर राख्ने गरेको छु । ‘मनको मझेरी’ निबन्धसङ्ग्रहउपर विराटनगरका समालोचक तथा साहित्यकार हरि प्रसाद बरालज्यूले एउटा समीक्षा गर्नुभएको थियो । केही वर्षअघि म बिदामा झापाबाट विराटनगर फर्कदा उहाँले नै मलाई त्यो पत्रिका उपहारस्वरुप दिनुभएको पनि थियो…

Leave a Reply