जोखना
(कविता) – नवराज सुब्बा ।
ए कविता !
के तिमी अभिजातका मनोरञ्जक साधन मात्र हौ?
[advanced_iframe src=”https://docs.google.com/document/d/12RPg6RgmeCCjf2TIuDIg4TBHrID9y3h6hMWZXcdrFz0/edit?usp=sharing”]
(कविता) – नवराज सुब्बा ।
ए कविता !
के तिमी अभिजातका मनोरञ्जक साधन मात्र हौ?
[advanced_iframe src=”https://docs.google.com/document/d/12RPg6RgmeCCjf2TIuDIg4TBHrID9y3h6hMWZXcdrFz0/edit?usp=sharing”]
डा. नवराज सुब्बा बाल्यकालमा मैले अनुभूत गरेका लिम्बू समुदायका केही गतिविधि स्मरण गर्न चाहन्छु । आजभन्दा करिव ५० वर्ष अघि मेरो गाउँ आठराई हाङपाङमा अनौंठा गतिविधि हुन्थे । मेरो घर विद्यालयको नजिक थियो । विद्यालय लागेको बेला विद्यार्थी, शिक्षकहरूको चहलपहल हुन्थ्यो । तर असार साउन छुट्टि भएको बेला गाउँ सुनसान हुन्थ्यो । त्यसबेला सबैजना काम…
Voices of Change: Multiple Dimensions of Nepali Society Voices of Change Nepal: A Look Inside the Book If you want to understand Nepal from different angles, Voices of Change: Multiple Dimensions of Nepali Society is a book you’ll enjoy. It’s not just about one subject. Instead, it takes you through many parts of life in…
साँच्चै नढाँकिन भन्ने हो भने म हुस्सु छु । नपत्याय आज मैले गरेको चर्तिकलाले यो पुष्टि गर्दैन र ! मलाई दिनको २ बजेर ५० मिनेटमा कान्तिपुर एफ. एम. मा बोलाएको थियो । म चाहिँ १ बजेर ५० मा नै पो पुगें । त्यहाँ पुगेर यसो हेर्छु मलाइ बोलाउने मान्छेको चालामाला क्यै छैन ।
हार्मोनियम बजाएर गीत गाउँदै नाटकका पात्रहरु मंन्चमा देखा परेका थिए ।
डा. नवराज सुब्बा मानिसले सबैभन्दा बढी चाहेको कुरा के हो भनेर सोधेमा सबैले ‘खुशी’ नै उत्तर दिनेछन् । मानिसले धेरै अघि देखि खोजेको र अझै पनि पूर्ण रुपमा पाउन नसकेको यो खुशी नै हो । खुशीको बारेमा मानिसले धेरै सोचे, विचारे तर अझै पनि मानिस निक्र्यौलमा पुगेका छैनन् । आखिर यो खुशी के हो ?…
दुनियाँ ! पराजित नठान मलाई पोष्टमोर्टम् गर र हेर आफू जीवनबोध गर नठान साथ दिने हात घटे आफू गन्तव्यबोध गर आखिर जिउने सवालमा मान्छे अभिनयसिवाय बाँचेको को छ र !