Category Archives: Translated Poems

Translated Poems, कविता

A Corona-melted Heart

A Corona-melted Heart
(A Poem)
 
– Nawa Raj Subba
 
I am looking around
The sun is bright
Cloud dances
Grown on Earth,
The flowers in the herb garden shine
Birds as that fly in the sky
It really does a storm.
The rains came and the landslides went
But without notification, this time
The anarchy in Corona
There is now an ocean
In lifetime
Swells in your face
Enormous waves of panic
To corpses in the water
Last vision waiting
Standing at the eye-corner
I’m breathless and I’m going down
Mobile phone heartbreaking
In Facebook pictures of relatives
To post tributes
I am sad in my heart.

Continue reading A Corona-melted Heart →

Translated Poems

आफूलाई जान्नेबुझ्ने ठान्नेहरुको कुरा !

डा. नवराज सुब्बा

Shamanism मा Shaman (समन) लाई सामान्यतयाः जान्ने मान्छे वा परम्परागत उपचारक भनेर बुझिन्छ । बोन धर्ममा धामीझाक्री, बौद्ध धर्ममा लामा, हिन्दू धर्ममा पंडित/पुरोहित, लिम्बूमा साम्बा आदि नामले यिनीहरु प्रचलित छन् । आधुनिकीकरणसंगै आजकल यो जनशक्तिको कमी हुन थालेको छ । हिन्दू संस्कार गर्नलाई पंडित पुरोहित यतिन्जेलसम्म त सहज उपलब्ध छन् तर आदिवासी लिम्बू समुदायमा लिम्बू साम्बा पाउन भने निकै गाह्रो छ । यसैले जति मौलिक साँस्कृतिक चेतना बढे/बढाए पनि यसलाई ब्यवहारमा ल्याउन निकै चुनौति छ । एकजना लिम्बू मित्रलाई मैले आफ्नो अनुभव यसरी नै सुनाएँ र थपें– म पनि अलिअलि मुन्धुम अध्ययन गर्दैछु । त्यसलाई किताब हेरेर वाचन गरे त अर्थ त अलि अलि बुझिन्छ नि हौ । यो काम त जसरी बाहुनले किताब पढेर कार्य सम्पन्न गर्दछ उसैगरि हामीले पनि पढ्दा हुन्थ्यो कि हौ । जसोतसो काम चल्दथ्यो होला । मेरो कुरा सुनेर उनले मलाई जवाफ के जवाफ दिए भने– हुन त हो तर काम्नु प¥यो नि हौ,अहिलेका केटाहरु खै काम्नै जाँन्दैनन् । यसले मेरो आँखा खुल्यो ।

परम्परागत उपचारक समन परम्पराको बारेमा म पनि लामो समयदेखि अध्ययन गरिरहेको छु । यसको अध्ययनसंगै बीचबीचमा कविको पनि कुरो निकै आउँदो रहेछ । अध्ययनका क्रममा समन हुनलाई कवित्व पनि हुनु पर्ने रहेछ भन्ने निष्कर्षमा निकै अघि पुगेको थिएँ । जसलाई पर्याप्त सन्दर्भग्रन्थ सहित एउटा खोजमूलक अर्थात लेख हाल लेख्दैछु । लिम्बू साथीको माथि उल्लेखित कुरा सुन्दा मलाई एकजना कवि साथीको पनि याद आयो । उनी कविता लेख्दा त शब्द काप्नु पर्छ है भन्छन् । यसरी शब्द काप्नुलाई त पहिले कवि नै काप्नु पर्छ र यस्तो प्रभाव उत्पन्न गर्नु पर्दछ कि त्यो पढेर वा सुनेर पाठक वा श्रोता पनि काप्नु प¥यो । अनि मात्र शब्द काँपेको अनुभव हुन्छ । नत्र कागजको अक्षर आफै त हल्लिदैनन् कसरी काप्ला र । यसैले लिम्बूको साम्बा काप्नुलाई मुन्धुम पढेर वा सम्झेर यस्तो शक्ति हाँसिल गर्नु प¥यो कि उभित्र पहिले एउटा कम्पन आओस् । त्यसपछि उत्पन्न एउटा जोशमा वाचन गरिएका वा भनिएका कुराले मात्र स्रोतामा पनि त्यस्तै प्रभाव पर्दछ ।

Continue reading आफूलाई जान्नेबुझ्ने ठान्नेहरुको कुरा ! →
Translated Poems

Pieces of Poems

by Nawaraj Subba

–— One—
In Nepal: Yesterday and Today

Yesterday
In this country
There used to be the King,
Poets, Artists, and Singers
and Historians-
they all Praised Him.
The King dictated them
to write His glory.
Today
In this Country
There is no King.
Rest are present
King’s habit is alive
as an infectious disease.
Leaders, Heroes-
and all “Actors”
are infected
A Ghost has overridden on them-
Today; in this Country
There is competition
to declare himself- “the King”. Continue reading Pieces of Poems →