मुक्कुमलुङको आवाज

मुक्कुमलुङको आवाज

🔹 मुक्कुम्लुङ: किरात सभ्यताको पहिचान 🔹

शिरिजङ्गाको सपना अझै बाँकी छ। यलम्बरको हुंकार आज पनि सुनिन्छ। टाढाटाढाबाट मुक्कुम्लुङले पुकार गरिरहेछ। यो केवल ढुंगा होइन। यो इतिहासले बोकेको एक अमूल्य सम्पत्ति हो।

मुक्कुम्लुङ किरात सभ्यताको प्रतीक हो। यस भूमिले सयौँ वर्षदेखिका कथा समेटेको छ। पहाडको छातीमा अंकित इतिहास यहाँको माटोले बोकेको छ। हावा शान्त छ, तर त्यसमा पुर्खाहरूको श्वास बगिरहेको छ। पानी खस्दैन, तर आकाशले आँसु झारिरहेको छ।

तर, के आधुनिकताको तुवाँलोले यस पवित्र भूमिलाई ढाक्न सक्छ? के केवलकारको तारहरूले इतिहासलाई काट्न सक्छ? के शब्दहरूले लिम्बू आत्माको मौलिक स्वाभिमानलाई ओझेल पार्न सक्छ?

हामी पहाडसँगै बोल्छौं। हावासँगै बग्छौं। हाम्रो पहिचान मेटाउन कोसिस हुन सक्छ, तर हाम्रो आत्मा अमर छ। पहिरो झरे पनि इतिहास झर्दैन। रूख ढले पनि जरा मर्दैन।

त्यसैले, मुक्कुम्लुङ पुग्नुअघि सोच्नुहोस्। यहाँ टेक्न शुद्ध आत्मा चाहिन्छ। यहाँको पवित्रता छुन सम्मान चाहिन्छ। यदि तिमी यो भूमि भेट्न चाहन्छौ भने, पहिले आफ्नै भित्री आवाज सुन्न सक्नुपर्छ।

📍 मुक्कुम्लुङको ऐतिहासिक, सांस्कृतिक, र आध्यात्मिक महत्त्व बुझ्नका लागि कविता पढ्नुहोस्!

मुक्कुमलुङको आवाज

(कविता) डा. नवराज सुब्बा

शिरिजङ्गाको सपना, यलम्बरको हुंकार,
धेरै टाढाबाट सुनिन्छ मुक्कुम्लुङको पुकार।
सयौँ जन्मको सुस्केरा, पहाडको छातीमा,
अझै जीवित छ, किरात पुर्खाको गीतमा।
यो ढुंगा होइन, आत्माको संकल्प हो,
यो वन होइन, प्रकृतिको कसम हो।
यहाँ हावा चल्दैन, पुर्खाहरूको श्वास बग्छ,
यहाँ पानी झर्दैन, आकाशले आँसु झार्छ।
पहिरो झरे पनि इतिहास झर्दैन,
रूख ढले पनि जरा मर्दैन।
हाम्रा देवता छातीमा उभिन्छन्,
हाम्रा पुर्खा सम्झनामा दीप बनेर बल्छन्।
केबल कारको तुवाँलोले छोप्न सक्छ र?
यो पवित्र ढुंगाको उज्यालो बिहान?
शब्दहरूले ओझेल पार्न सक्छ र?
लिम्बू आत्माको मौलिक स्वाभिमान?
हाम्रो यात्रा पहाडसँगै बोल्छ,
हाम्रो भाषा हावासँगै बग्छ।
हामीलाई उड्न पखेटा चाहिँदैन,
हामीलाई चढ्न मेसिन चाहिँदैन।
यो भूमिमा टेक्न गहिरो सम्मान चाहिन्छ,
यो पवित्रता छुन शुद्ध आत्मा चाहिन्छ।
यदि तिमी मुक्कुम्लुङ पुग्न चाहन्छौ भने,
पहिले आफ्नै भित्री आवाज सुन्न सक्नुपर्छ।

👉 #Mukkumlung #KiratHistory #LimbuCulture #SacredLand #NepaliPoetry

Publications

Thuprai

Similar Posts

  • प्रशंसापत्र

    यहाँ सधैं उही जूनको फेदमा अँध्यारो चिसो रात बिछ्याएर बस्ने हामी किरण खै किन हीरा जस्तो चम्केनौं बत्तीको फेदमा अँध्यारो दुर्भाग्य पोखिएका यत्रतत्र छरिएका हामी छाया कोही दियोझैं किन सल्केनौं !

  • मनसुनको लय (कविता)

    डा. नवराज सुब्बा बादल हाम्रो गीत सुन्दैन एकोहोरो एक्लै गडगडाउँछ खलबल गर्दै हामीमाथि सल्बलाउँछ आतङककारी बादल वर्षेनी परेड खेल्छ हाम्रो तन मनमा बेसुर गड्याङ्गुडुङ तालमा कड्किन्छ मनसुन चट्याङ पार्छ ताण्डव नृत्य नाच्दै गहिरो हाम्रो मायालाई एक्कै छिन भए पनि चुडाइदिन्छ यो मौसमले यहाँ कस्तो झरी पर्छ ? न पेट भर्ने खेत रोपियो न मन भर्ने…

  • ऐना र मानिस

    परिचय “ऐना र मानिस” – डा. नवराज सुब्बाको गहिरो भावनात्मक र सामाजिक चेतनायुक्त कविता हो, जसले आधुनिक मानिसको आत्म–प्रतिबिम्बलाई चुनौती दिन्छ। कविता एक समय थियो—मानिसले हेर्थ्यो आफ्नो अनुहारकुनै शान्त पोखरीको पानीमा,या प्रियसीका आँखाभित्र,जहाँ देखिन्थ्यो उसको असली रूप—र सपनाको उज्यालोमानिस्किन्थ्यो यात्रामा। तर अब—मानिसको हातमा छ ऐना,र उसले हेर्छआफ्नो अनुहार होइन,अरूको तेज, अरूको चमक।र त्यो चमकमाउसको मन…

  • बिहानी ब्यूँझाउने रातसित…

    धुवैंधुँवा भरिएको कोठामा म सकिन निदाउन अँट्नै सकिन आफ्नै अपूर्णतामा पोखिएँ चाहनामा र बग्दै गएँ यसरी जीवनभर भेलजस्तै ठोक्किइरहें ढुङ्गामा र पटक पटक बाँचेको अनभुव गरें

  • निर्मलाको नियति !

    मैले यति कुरुप आकाश आजसम्म देखेकै थिएन । आज म माथिको आकाशमा घाम छैन जून छैन, तारा छैन आकाशमा हावा छैन आज वर्षा गराउने एक टुक्रा बादल छैन उडिरहेका छैनन् आज आकाशमा चरा परेवा, ढुकुर, जुरेली, भँगेरा, मौरी पुतली या कुनै सुगन्ध छैनन् आकाशमा त आज बारुदको मुस्लो उडिरहेको छ बेला बेला मेघले झैं छातीमैं…