सर्प लम्पसार
बीच बाटैमा
घाम तापेर बसेको छ
बाटो छोडेर भागूँ
कि कसरी र्सपलाई लखेटूँ !
सोच्दासोच्दै
कता अड्कियो खुट्टा
कहाँ भास्सियो जीवन !
यतिन्जेलसम्ममा त म
कहाँ-कहाँ पुग्नु थियो
के के गर्नु थियो ।
अचम्म !
र्सप कता लुत्त लुक्यो ?
सायद मैभित्र पस्यो कि !
लम्पसार छु म आज बीच बाटोमा
बाटो मैमाथि चढेर हिँडिसकेछ ।
कसैका पदचापले ब्यू“झेर बल्ल उठ्दै
जीउको धूलोमैलो टक्टक्याउँदैछु
आँखा मिच्दै नियाल्छु म
छाडिगएको मेरो भाग्य
कहा“ पुग्यो होला भनदै
पर… लक्ष्यसम्म ।
केवल रमिता हेर्छन् तर रातो अचानामा बगेको महाभारत पढ्ने आँखा अझै उघ्रेनन् द्रौपदीको चीरहरणभन्दा कहालीलाग्दो जीवनहरण दिउँसै भइरहेछ नारीलाई बोक्सी आरोपित गरेर लछारपछार गर्दै दुनियाँ जननीको गला निमोठ्दै छ मानवशून्य बन्दै मान्छे दिसापिसाब मुखमा बलात् कोच्दैछ घाँटी थिचेर चीत्कार दबाइँदैछ यसरी एउटी अबलाको जीवनयात्रा निषेध भएको छ ।
कविता
– नवराज सुब्बा आजकल घरको धुरीमै बसेको छ हुचिल
आत्मा भन्नाले चेतनशील, अविनाशी तथा अमूर्त तत्वलाई जनाउँछ, जुन मानिसको अस्तित्वको आधार मानिन्छ। हिन्दू, बौद्ध, जैन तथा अन्य धेरै धार्मिक तथा आध्यात्मिक परम्पराहरूमा आत्मा लाई अनन्त र पुनर्जन्म चक्रसँग सम्बन्धित तत्वको रूपमा लिइन्छ। यो शरीर नष्ट भए पनि अस्तित्वमा रहन्छ भन्ने विश्वास गरिन्छ। केही परम्पराहरूमा आत्मा लाई परमात्मासँग जोडिने मार्गको रूपमा हेरिन्छ, जसलाई मोक्ष वा…
परिचय “ऐना र मानिस” – डा. नवराज सुब्बाको गहिरो भावनात्मक र सामाजिक चेतनायुक्त कविता हो, जसले आधुनिक मानिसको आत्म–प्रतिबिम्बलाई चुनौती दिन्छ। कविता एक समय थियो—मानिसले हेर्थ्यो आफ्नो अनुहारकुनै शान्त पोखरीको पानीमा,या प्रियसीका आँखाभित्र,जहाँ देखिन्थ्यो उसको असली रूप—र सपनाको उज्यालोमानिस्किन्थ्यो यात्रामा। तर अब—मानिसको हातमा छ ऐना,र उसले हेर्छआफ्नो अनुहार होइन,अरूको तेज, अरूको चमक।र त्यो चमकमाउसको मन…
